Τη Δευτέρα 10 Νοεμβρίου, στις 20:30, ξεκινάμε ένα νέο κύκλων συναντήσεων με θέμα τις εικαστικές τέχνες. Στο κύκλο  αυτό θα έχουμε οδηγό την εικαστικό Ελεάνα Μαρτίνου. 

Η πρώτη μας συνάντηση είναι αφιερωμένη στον Αφηρημένο Εξπρεσιονισμό ή στην Σχολή της Νέας Υορκης  στην οποία έχουμε και  σημαντικολτς Έλληνες της διασποράς ζωγραφούς.

Ο Αφηρημένος Εξπρεσιονισμός είναι καλλιτεχνικό ρεύμα που αναπτύχθηκε στη Νέα Υόρκη τη δεκαετία του 1940 και αποτέλεσε την πρώτη μεγάλη αμερικανική πρωτοπορία που κυριάρχησε στη διεθνή τέχνη. Συνδυάζει την αφαίρεση με την έντονη συναισθηματική έκφραση, επιδιώκοντας να αποδώσει εσωτερικά βιώματα και ψυχικές καταστάσεις αντί για ρεαλιστικές μορφές. Οι καλλιτέχνες του έδιναν έμφαση στην ελευθερία, τον αυθορμητισμό και την προσωπική χειρονομία.

Διακρίνονται δύο βασικές τάσεις:

• Ζωγραφική δράσης (Action Painting): εκρηκτική και γεμάτη ενέργεια, με πιτσιλιές και κινήσεις του σώματος (π.χ. Τζάκσον Πόλοκ).

• Ζωγραφική χρωματικών πεδίων (Color Field Painting): ήρεμη και στοχαστική, με μεγάλες επιφάνειες καθαρού χρώματος (π.χ. Μαρκ Ρόθκο, Μπάρνετ Νιούμαν).

Το ρεύμα αυτό εξέφρασε την υπαρξιακή αγωνία και την αναζήτηση νοήματος της μεταπολεμικής εποχής, προβάλλοντας την προσωπική ελευθερία και την εσωτερική αλήθεια του καλλιτέχνη. Είχε επίσης σχέση με τη μουσική, ιδιαίτερα με την τζαζ, αφού και οι δύο μορφές τέχνης βασίζονταν στον αυτοσχεδιασμό, τον ρυθμό και την έντονη συναισθηματική έκφραση. Πολλοί καλλιτέχνες, όπως ο Πόλοκ, ζωγράφιζαν ακούγοντας μουσική, μετατρέποντας τη ζωγραφική σε μια σχεδόν ρυθμική, μουσική εμπειρία.