Η ΛΟΥΝΤΜΙΛΑ ΟΥΛΙΤΣΚΑΓΙΑ γεννήθηκε το 1943 στα Ουράλια. Μεγάλωσε στη Μόσχα και σπούδασε βιολογία. Έχοντας γράψει πολλά θεατρικά έργα και κινηματογραφικά σενάρια ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, αφοσιώθηκε αποκλειστικά στη λογοτεχνία. Τα πρώτα διηγήματά της δημοσιεύτηκαν στη Μόσχα, σε περιοδικά.

Σήμερα θεωρείται η πιο σημαντική σύγχρονη Ρωσίδα συγγραφέας. Το έργο της έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Με τα διεθνώς βραβευμένα βιβλία της (γαλλικό Prix Médicis 1996, Prix Simone de Beauvoir για την ελευθερία των γυναικών 2011, Ιππότις της Λεγεώνας της Τιμής 2014, Prix Formentor 2022, το Ρωσικό Βραβείο Μπούκερ και το Μπόλσαγια Κνίγκα, «Το Μεγάλο Βιβλίο », το ιταλικό Premio Grinzane Cavour) έχει κατακτήσει το παγκόσμιο αναγνωστικό κοινό.

Έχει δύο γιους. Σύζυγός της είναι ο Ρώσος γλύπτης Αντρέι Κρασούλιν. Ζει, πλέον, στο Βερολίνο. Από την 1η Μαρτίου 2024 θεωρείται « ξένος πράκτορας » για την κυβέρνηση της Ρωσίας.

Το μυθιστόρημα αφηγείται την ιστορία τριών φίλων που γνωρίζονται στη Μόσχα της δεκαετίας του 1950 και ενσαρκώνουν τον ηρωισμό, τον παραλογισμό, τον συμβιβασμό αλλά και την ελπίδα μιας ολόκληρης εποχής. Οι τρεις πρωταγωνιστές -ένας ορφανός ποιητής, ένας ευαίσθητος πιανίστας και ένας ριψοκίνδυνος φωτογράφος- αγωνίζονται να ενηλικιωθούν σε μια χώρα που λογοκρίνει, διώκει και εξορίζει τα ινδάλματά τους. Το "Πράσινο αντίσκηνο" είναι πλούσιο σε έρωτες και δολοπλοκίες, αντιφρονούντες και κατασκόπους. Η συγγραφέας περιγράφει γλαφυρά την καθημερινή ζωή στη Σοβιετική Ένωση μετά τον θάνατο του Στάλιν και, συγχρόνως, διερευνά τις ηθικές διαστάσεις που λαμβάνει η ατομική ακεραιότητα στο πλαίσιο μιας κοινωνίας που ελέγχεται από την μυστική αστυνομία. Βυθίζοντας τους αναγνώστες σε μια τεράστια τοιχογραφία, στη σύγχρονη τραγωδία της Ρωσίας, η Λιουντμίλα Ουλίτσκαγια επωφελείται από το απαράμιλλο αφηγηματικό της χάρισμα για να μας υπενθυμίσει τόσο το μεγαλείο των ανθρώπων που ωθούνται από το θάρρος, την αγάπη και τα ιδανικά, όσο και τις φρικαλεότητες που εκπορεύονται από τη δειλία, την προδοσία και την πολιτική βία. Ένα μεγαλειώδες έργο που ακολουθεί την παράδοση του Ντοστογιέφσκι, του Τολστόι και του Παστερνάκ. 

Σε τι διαφέρουν τα ψέματα των γυναικών από αυτά των ανδρών; Σύμφωνα με τη Λουντμίλα Ουλίτσκαγια, "το ψέμα των γυναικών, σε αντίθεση με το πραγματιστικό ψέμα των ανδρών, είναι ένα πολύ πιο ελκυστικό θέμα. Οι γυναίκες κάνουν τα πάντα διαφορετικά: σκέφτονται, αισθάνονται, υποφέρουν και λένε ψέματα... Αυτές στις οποίες δόθηκε τούτο το χάρισμα λένε ψέματα από την πρώτη μέχρι την τελευταία λέξη τους. Και με πόση μαγεία, πόσο ταλέντο, πόση αθωότητα και πόσο θράσος, με πόση δημιουργική έμπνευση και πόση λάμψη!"

Αυτό ακριβώς κάνουν και οι ηρωίδες της: μέσα από τις σύντομες ιστορίες της, γυναίκες όλων των τάξεων, των ηλικιών και των επαγγελμάτων, τυχοδιώκτριες, καλλιεργημένες αστές, Pωσίδες πόρνες της Ζυρίχης, μυθομανείς και πεταχτούλες πιτσιρίκες μπερδεύουν την πραγματικότητα με τη φαντασία και προσθέτουν στην πεζή, στερημένη από όνειρα καθημερινότητά τους, το αλατοπίπερο που της λείπει.